در این مطلب به معرفی برد پیت، بازیگر و تهیه‌کننده معروف آمریکایی خواهیم پرداخت و با وی بیشتر آشنا می‌شویم. با زومجی همراه باشید.

• پیش بینی برندگان اسکار 2020
• برندگان اسکار ۲۰۲۰ را پیش‌بینی کنید
• تاریخ مراسم اسکار 2020

ویلیام بردلی پیت که بیشتر با نام برد پیت شناخته می‌شود، در ۱۸ دسامبر ۱۹۶۳ در شهر شانی در ایالت اوکلاهاما به دنیا آمد. پدر او در یک شرکت و حمل‌و‌نقل فعال بود و مادرش به‌عنوان مشاور در مدرسه کار می‌کرد. او یک خواهر و برادر داشت و به‌همراه خانواده‌اش به شهر اسپرینگفیلد در ایالت میزوری نقل مکان کرد و در این شهر بزرگ شد. او در رشته خبرنگاری تحصیل کرد و با نزدیک شدن به آن متوجه علاقه خیلی زیادش به بازیگر در سینما شد و از آنجایی که در شهر میزوری شرکت فیلمسازی نبود، او تصمیم گرفت تا به لس‌آنجلس نقل مکان کند و درست دو هفته قبل از دریافت مدرکش، به این شهر سفر کرد. پیت پیش از آنکه فعالیتش را در سینما آغاز کند، به‌عنوان پیش خدمت در غذافروشی‌ها و رانندگی در لباسی شبیه به مرغ فعالیت و امرار معاش می‌کرد. برد پیت فعالیتش در سینما را با بازی در سیاهی‌لشکر از سال ۱۹۸۷ آغاز کرد. فیلم The Dark Side of the Sun اولین نقش جدی و مهم پیت در سینما بود که در سال ۱۹۸۸ منتشر شد؛ فیلمی که قطعا پیت دوست ندارد آن را به یاد بیاورد. برد پیت اما حالا نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در اسکار ۲۰۲۰ شده است و چه بهانه‌ای از این بهتر تا نگاهی به زندگی و بهترین فیلم های برد پیت داشته باشیم.

پیت در فیلم 12Monkeys برای اولین‌بار نامزد دریافت جایزه اسکار شد

پس از آن شاهد حضور وی در آثاری چون فیلم Happy Together، فیلم Cutting Class، فیلم Across the Tracks و فیلم Johnny Suede بودیم، اما بازی کوتاه پیت در فیلم Thelma & Louise باعث شد تا نظر تهیه‌کنندگان که تا آن روز بیشتر بخاطر ظاهرش به او نقش می‌دادند، را به خود جلب کند. در سال ۱۹۹۳، پیت در فیلم True Romance به‌کارگردانی تونی اسکات به ایفای نقش پرداخت که کوئنتین تارانتینو وظیفه نوشتن فیلمنامه فیلم را بر عهده داشت و این اولین همکاری مشترک این دو در هالیوود بود. در سال ۱۹۹۴ شاهد حضور پیت در فیلم Interview with the Vampire به‌کارگردانی نیل جردن بودیم که در این فیلم، پیت با بازیگرانی چون تام کروز، آنتونیو باندراس و کریستن دانست هم‌بازی شد. در همین سال، پیت در فیلم Legends of the Fall به‌کارگردانی ادوارد زوئیک و با بازی آنتونی هاپکینز، نیز به‌ایفای نقش پرداخت که برای بازی در این فیلم برای اولین‌بار نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب شد. سال ۱۹۹۶ سال بسیار خوبی برای پیت بود. او در ابتدا در فیلم Seven به‌کارگردانی دیوید فینچر و با بازی مورگان فریمن، کوین اسپیسی و گوئینت پالترو، به‌ایفای نقش پرداخت و با اینکه نتوانست برای بازی در این فیلم در فصل جوایز حضور پیدا کند، اما یکی از ماندگارترین نقش‌آفرینی‌های وی بود.

مقاله مرتبط

• نقد فیلم روزی روزگاری در هالیوود

در ادامه شاهد حضور پیت در فیلم 12Monkeys به‌کارگردانی تری گیلیام و با بازی بروس ویلیس بودیم که بازی پیت با تحسین منتقدان مواجه شد و در ادامه او برای دومین‌بار نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب شد و توانست برای اولین‌بار این جایزه را دریافت کند. او همچنین برای بازی در فیلم ۱۲ میمون توانست برای اولین‌بار نامزد دریافت جایزه اسکار شود، اما در رسیدن به این جایزه ناموفق بود. موفقیت و محبوبیت بالای پیت باعث شد تا او از اینجا بیشتر به سمت آثار تجاری روی برود و تقریبا چند سال شاهد عدم حضور وی در جوایز مهم باشیم. در طول این مدت پیت در آثاری چون فیلم Sleepers، فیلم The Devil’s Own، فیلم Seven Years in Tibet و فیلم Meet Joe Black نقش‌آفرینی کرد و با بازیگرانی بزرگی مثل هریسون فورد و آنتونتی هاپکینز هم‌بازی شد. در سال ۱۹۹۹ شاهد همکاری دوباره پیت با دیوید فینچر در فیلم Fight Club با بازی ادوارد نورتون، هلنا بونهام کارتر و جرد لتو بودیم. در این فیلم داستان مشابه فیلم Seven تکرار شد. این فیلم در جشنواره فیلم ونیز نمایش داده شد، اما در آن زمان نقدهای مثبت و منفی زیادی دریافت کرد. بااین حال، گذر زمان باعث شد تا از این فیلم قدر ندیده به‌عنوان یکی از بهترین آثار چند دهه گذشته سینما یاد شود.

در سال ۲۰۰۲ پیت در سریال Friends به‌عنوان هنرمند مهمان حضور پیدا کرد و برای این حضور کوتاه توانست نامزد دریافت جایزه امی شود

در سال ۲۰۰۰ پیت با گای ریچی در فیلم Snatch همکاری کرد که همکاری موفقی نیز بود و پس از آن بار دیگر با تونی اسکات در فیلم Spy Game کار کرد. پس از این همکاری نه چندان موفق، شاهد همکاری پیت با استیون سودربرگ در فیلم Ocean’s Eleven محصول سال ۲۰۰۱ با بازی جرج کلونی، مت دیمون و جولیا رابرتس بودیم و این همکاری در دو دنباله دیگر این فیلم نیز ادامه داشت. پیت نقش راستی رایان را بر عهده داشت و یکی از نقش‌های محبوب این بازیگر در بین عموم نیز محسوب می‌شود. در سال ۲۰۰۲ نیز پیت در سریال Friends به‌عنوان هنرمند مهمان حضور پیدا کرد و برای این حضور کوتاه توانست نامزد دریافت جایزه امی شود. در این روزها، وی با جنیفر آنیستون ازدواج کرده بود و همین موضوع باعث حضور پیت در این سریال سیتکام بسیار محبوب شد. در سال ۲۰۰۴ شاهد حضور پیت در فیلم Troy به‌کارگردانی ولفگانگ پترسن، بودیم. فیلمی که شاید نتوانست نظر مثبت منتقدان را جلب کند، اما فیلم تروی یکی از نقش‌های محبوب پیت در بین طرفداران آن به حساب می‌آید. 

پیت در سال ۲۰۰۵ در فیلم Mr. and Mrs. Smith به‌کارگردانی داگ لیمان بازی کرد؛ فیلمی که نه تنها یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های وی بود، بلکه بسیار برای او جنجال آفرین نیز شد و پس از این فیلم او از آنیستون جدا شد تا با آنجلینا جولی ازدواج کند. هرچند این ازدواج تا سال ۲۰۱۴ رسمی نشد و خیلی هم دوامی نداشت. پیت در نهایت دارای ۶ فرزند نیز است و زندگی شخصیت پر حاشیه‌ای را نیز تجربه کرده و باعث تاثیر منفی روی حرفه او نیز شده بود. پیت از سال ۲۰۰۶ به حرفه تهیه‌کنندگی نیز روی آورد که در این سال به‌عنوان تهیه‌کننده در آثاری چون فیلم God Grew Tired of Us، فیلم The Departed و فیلم Running with Scissors حضور داشت که وی به‌عنوان تهیه‌کننده در فیلم The Departed در جوایز بفتا برای اولین‌بار نامزد دریافت جایزه شد. در سال ۲۰۰۶، شاهد حضور پیت در فیلم Babel به‌کارگردانی الخاندرو گونسالس اینیاریتو و با بازی کیت بلانشت بودیم.

در سال ۲۰۰۹ پیت بار دیگر با تارانتینو و اینبار در فیلم Inglourious Basterds همکاری کرد

پیت برای بازی در فیلم بابل برای سومین‌بار نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب شد، اما در اسکار یا بفتا شاهد نامزد شدن او نبودیم. پس از بازی در فیلم The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford که توفیقی برای پیت نداشت، پیت در سال ۲۰۰۸ در ابتدا در اولین همکاری با جوئل و اتان کوئن در فیلم Burn After Reading همکاری کرد تا یکی از نقش‌آفرینی‌های محبوب این شخصیت را نیز شاهد باشیم. پیت در سومین همکاری مشترک خود با دیوید فینچر در فیلم The Curious Case of Benjamin Button بازی کرد که برای بازی در این فیلم توانست برای دومین‌بار نامزد دریافت جایزه اسکار شود و علاوه‌بر اینکه او برای چهارمین‌بار نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب شد، برای اولین‌بار توانست به‌عنوان بازیگر در جوایز بفتا نامزد دریافت جایزه شود. در سال ۲۰۰۹ پیت بار دیگر با تارانتینو و اینبار در فیلم Inglourious Basterds همکاری کرد که با وجود تحسین‌های زیاد، در فصل جوایز چندان برای پیت توفیقی نداشت و با اینکه فیلم در ۶ بخش نامزد اسکار شد، اما خبری از پیت در بین آن‌ها نبود.

در سال ۲۰۱۱ پیت در ابتدا با ترنس ملک در فیلم The Tree of Life همکاری کرد و در ادامه شاهد حضور وی در فیلم Moneyball بودیم که با توجه به حضور وی به‌عنوان تهیه‌کننده در فیلم، او نامزد دریافت ۲ جایزه اسکار و ۲ جایزه گلدن گلوب برای این فیلم و یک جایزه بفتا برای آن شد که در هر صورت نتوانست جایزه‌ای ببرد. پس از بازی در فیلم Killing Them Softly محصول سال ۲۰۱۲، شاهد حضور پیت در فیلم World War Z به‌کارگردانی مارک فورستر محصول سال ۲۰۱۳ بودیم. پس از عملکرد فراتر از انتظار فیلم در گیشه، ساخت دنباله این فیلم تایید شد و حتی شاهد صحبت‌هایی مبنی بر حضور فینچر به‌عنوان کارگردان در فیلم بودیم، اما در نهایت این پروژه لغو شد. پیت در سال ۲۰۱۳ با اینکه در فیلم 12Years a Slave نقش‌آفرینی کرد، اما به‌عنوان تهیه‌کننده نامزد دریافت جایزه اسکار، بفتا و گلدن گلوب شد و توانست برای اولین‌بار جایزه اسکار را دریافت کند، اما نه به‌عنوان بازیگر. پیت همچنین برای اولین‌بار جایزه بفتا به‌عنوان تهیه‌کننده و برای دومین‌بار و اینبار به‌عنوان تهیه‌کننده برنده جایزه گلدن گلوب شد. 

پیت پیش از این به‌عنوان تهیه‌کننده جایزه اسکار برده است

در سال ۲۰۱۴ شاهد حضور پیت در فیلم Fury به‌کارگردانی دیوید آیر بودیم و در سال ۲۰۱۵ در فیلم The Big Short به‌کارگردانی آدام مک‌کی به ایفای نقش پرداخت، اما او به‌عنوان تهیه‌کننده توانست نامزد دریافت جایزه اسکار، بفتا و گلدن گلوب شود. همچنین طی این سال‌ها پیت در فیلم The Normal Heart نیز به‌عنوان تهیه‌کننده حضور داشت که برای این سریال نیز به‌عنوان تهیه‌کننده نامزد دریافت جایزه از مراسم امی و گلدن گلوب شد و توانست جایزه امی بهترین فیلم تلویزیونی امی را دریافت کند. پیت برای حضور به‌عنوان تهیه‌کننده در فیلم Nightingale نیز نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم تلویزیونی امی شده بود. بااین حال، در عرصه بازیگری طی این مدت شاهد حضور پیت در فیلم Allied به‌کارگردانی رابرت زمکیس محصول سال ۲۰۱۶، فیلم War Machine در سال ۲۰۱۷ و همچنین حضور کوتاه و افتخاری در فیلم Deadpool 2 بودیم که نشان از افول این ستاره سابق سینما را داشت. همچنین پیت برای حضور به‌عنوان تهیه‌کننده در فیلم Vice به‌کارگردانی آدام مک‌کی نیز نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب شده بود.

بااین حال، پیت در سال ۲۰۱۹ نشان داد که هنوز حرف‌های زیادی برای گفتن دارد و در طول سال ۲۰۱۹ شاهد حضور او در فیلم Ad Astra به‌کارگردانی جیمز گری، بودیم که بازی او در این فیلم با تحسین زیادی مواجه شد، اما در فصل جوایز خیلی نتوانست برای این فیلم خوش بدرخشد. بااین حال، پیت در همکاری جدیدش با تارانتینو در فیلم روزی روزگاری در هالیوود بسیار خوش درخشیده و نه تنها توانست نظر مثبت منتقدان و تماشاگران را جلب کند، بلکه برای بازی در این فیلم بار دیگر توانست به‌عنوان بازیگر در فصل جوایز حضور پیدا کند و برای این فیلم نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب، اسکار و بفتا شده که در حال حاضر در بخش بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در دو مراسم گلدن گلوب و بفتا این جایزه را دریافت کرده و به‌نظر می‌رسد که پیت شانس زیادی دارد تا اینبار به‌عنوان بازیگر برنده جایزه اسکار شود. برنامه آینده پیت مشخص نیست، اما گفته می‌شود که او قرار است در فیلم Babylon به‌کارگردانی دیمین شزل و با بازی اما استون به ایفای نقش بپردازد.